Wandelweek 2 Casar de Cáceres

Maandag 2 mei 2016 Torremejía - Mérida 16 km. (219 km.) Dag 10.
Om 08.00 uur weer op pad voor een korte etappe vandaag: 16 km. naar Mérida. De paden zijn nu heel anders dan gisteren, karresporen, smalle kiezel- en keienpaden en een groot gedeelte over de N-630, een niet drukke weg omdat de A66 er parallel naast loopt. Dat schiet tenminste ook weer op. Na een km. of 10 zien we de stad Mérida ook weer in de verte liggen. Doordat het landschap glooiend blijft, weten we dat we toch nog een heel end moeten voordat we in de stad zijn. Weer niets om te rusten, behalve weer een oude waterput die ingenomen is door de 7 Italianen. Deze overmacht is voor ons tweeën te groot dus jagen we ze maar niet weg en lopen een stukje door. Om goed 11.00 uur komen we bij de stad aan waar we via de Romeinse brug, EL PUENTE ROMANO, welke over de Guadiana rivier ligt, de stad binnen wandelen. Deze brug heeft 60 bogen en omspant een afstand van maar liefst 792 mtr., waarmee het de grootste bewaard gebleven Romeinse brug is. Tot het einde van de 20e eeuw was deze nog in gebruik, nu mogen er alleen nog voetgangers over. We lopen door naar ons gereserveerde hotel, Hotel Rambla Emérita. Na een douche, kleding wassen en dagboek bijwerken is het tijd voor een terras. Het is druk op de Plaza España, veel toeristen ook. Alhoewel we morgen een hele dag in Mérida blijven, gaan we vanmiddag toch alvast een paar Romeinse overblijfselen bezichtigen.
TEMPEL VAN DIANA. Deze tempel was gelegen aan het centrale plein van de stad, het Forum en was oorspronkelijk een tempel gewijd aan de keizercultus. De tempel is bewaard gebleven omdat het tijdens de Renaissance in een paleis werd geïntegreerd.
AMFITHEATER. Deze arena is in 8 voor Christus ingewijd en hier werden de gladiatoren gevechten gehouden. Het amfitheater had 3 ringen waarvan de onderste bewaard is gebleven. Het bood plaats aan 15.000 toeschouwers.
ROMEINSE THEATER. Dit theater werd vermoedelijk rond 15 voor Christus in gebruik genomen. Dit theater met zijn marmeren zuilen is grotendeels intact en wordt als een van de mooiste van Europa beschouwd. Het theater bood vroeger plaats aan max. 6.000 bezoekers. Na een grote restauratie wordt het theater weer voor zijn oorspronkelijke doel gebruikt en worden er weer diverse voorstellingen gegeven.
Voor vandaag zitten de geschiedenislessen er op en is het tijd voor een terras. Het is erg warm geworden, zeker 30oC. 's-Avonds lekkere tapas gegeten in een klein tapas barretje.

Dinsdag 3 mei 2016 Mérida.
Voor het eerst tijdens de wandeling hebben we vandaag kunnen uitslapen. Wat een luxe. Het wordt een warme dag vandaag, 31oC dus wel lekker om een dag niet met een rugzak te hoeven wandelen. Na een ontbijtje op de Plaza España gaan we verder met het bezichtigen van de Romeinse- en Moorse overblijfselen. Bij de Puente Romano staat een vestingsburcht, de ALCAZABA ARABE. Hier zie je nog veel muren en torens waarachter de duizenden soldaten gehuisvest waren om de stad te verdedigen tegen indringers.
Na een terrasje op de Plaza España en boodschappen doen voor morgen, ga ik naar de kapper. Ik laat me weer een "camino-look" aanmeten. Jammer dat er (nog steeds) geen foto's bij het reisverslag geplaatst kunnen worden. Ook Piet moet er aan geloven; hij wordt gemillimeterd. Daarna nog tijd voor een bezoekje aan de Santa Eulalia Crypte. De BASILICA OF SANTA EULALIA (tot nationaal monument verklaard) bevat waarschijnlijk de resten van de martelares Santa Eulalia. Ook veel aartsbisschoppen van Mérida werden hier begraven. Dankzij de sinds 1990 voortvarende opgravingen is heel veel van deze cryptes bloot gelegd en te bezichtigen. We houden de verdere opgravingen en bezienswaardigheden van de stad voor wat ze zijn en gaan terug naar het hotel; reisverslag bijwerken en rugzak pakken voor morgen. De dag wordt weer afgesloten met lekkere tapas bij La Tabernita, dit is vakantie!

Woensdag 4 mei 2016 Mérida - Aljucén 16 km. (235 km.) Dag 11.
Doordat het vandaag niet zo'n lange etappe wordt, zijn we niet al te vroeg op pad. Eerst nog langs een barretje voor een ontbijt en om 08.15 uur dan echt aan de wandel. We komen al snel langs het AQUADUCT LOS MILAGROS. Dit Romeinse aquaduct heeft 37 pijlers en is ca. 25 mtr. hoog. Net voorbij het aquaduct zien we Dirk uit Haarlem staan. Wij hadden hem al een aantal dagen niet meer gezien. Nu blijkt dat hij een dag langer in Fuente de Cantos is gebleven omdat hij zo ziek was geworden. Dirk loopt de hele dag met ons op. Op ca. 5 km. van Mérida ligt het stuwmeer EMBALSE DE PROSERPINA. Dit Romeinse stuwmeer voorzag Mérida van het nodige water. Het heeft een capaciteit van 4 miljoen kubieke meter en heeft een omtrek van 5 km. Het wordt van water voorzien door de "La Adelfa" beek d.m.v. een kanaal van 4 km. lengte. Het water verliet het stuwmeer door een ondergronds kanaal, een aantal van deze ondergrondse kanalen werden pas in 1988 ontdekt. Via het aquaduct "Los Milagros" kwam het in Mérida terecht. Het stuwmeer is het grootste nu bekende Romeinse stuwmeer en samen met de stad Mérida door UNESCO als werelderfgoed verklaard. Vanaf het stuwmeer lopen we door een heel mooi gebied van de Extremadura; prachtig open landschap met weidse panorama's met in de verte bergen. Veel weiden met steeneiken, andere stukken begroeid met struikheide, lavendel, cistusroos en nog heel veel voor mij onbekende bloemen. Het witte zand/lemen pad wat er tussendoor slingert is goed te lopen. Even vòòr onze etappeplaats van vandaag, Aljucén, komen we door het dorpje El Carrascalejo. We gaan zitten rusten bij de kerk, iets anders is er niet. Het is inmiddels benauwend warm geworden, 28oC en voor de komende dagen wordt er veel regen verwacht. Rond 12.45 uur komen we aan bij ons overnachtingsadres Casa Rural La Bóveda in Aljucén. We gaan eerst een biertje drinken en dan het dagelijks ritueel afwerken: douchen, kleding wassen, dagboek bijwerken en dorpje verkennen. Vanavond gaan we in het barretje een menu del dia eten. Een 3-gangen menu incl. drank voor € 7,50. Klinkt niet slecht wel?

Donderdag 5 mei 2016 Aljucén - Alcuéscar 20 km. (257 km.) Dag 12.
Reeds om 07.30 uur op pad. We verlaten nu de provincie Badajoz en komen in de provincie Cáceres. Het is een beetje een grijze lucht, de zon probeert er door te komen maar die poging moet zij opgeven. Eerst een klein stukje over de weg, dan lopen we al snel een natuurpark in: "Parque Natural Cornalvo". Een schitterend natuurpark met een zee aan verschillende soorten bloemen, weiden met steeneiken en daar tussenin wat zwerfkeien. In het begin zien we nog wat schapen op de weides, enkele weides weer omzoomd met mooie muurtjes. Ik heb nog nooit zoveel bloeiende lavendel gezien als hier. En weer ruikt het hier hartstikke lekker. De eerste 6 km. lopen we over een breed wit zand/lemen pad, dat gaat gestaag, daarna gaat dit over in een 8 km. lang pad met keien en kiezels. Ondanks de goede wandelschoenen voel je de keitjes wel onder je voeten. Dat is dan wat minder maar we gaan maar niet klagen. Het is überhaupt al een voorrecht om hier zo te kunnen wandelen. Het park Cornalvo ligt in de "Valle de la Zarza". Tegen 12.00 uur zien we in de verte Alcuéscar al liggen, onze etappeplaats voor vandaag. In Alcuéscar staat het klooster van de Hermanos Esclavos de Maria y de los Pobres. Hier worden pelgrims gastvrij ontvangen en tevens huisvest men een aantal zwakkeren van deze samenleving. Wij gaan op zoek naar de Casa Grande, de enige casa rural hier in het dorp, gelegen in het centrum. Wat een armoe troef hier. De huizen zien er niet uit, smalle straatje lopen kriskras door elkaar, een beetje vies zelfs en je moet uitkijken dat je niet uitglijdt over de hondedrollen. De Casa Grande is op slot; op de deur hangt een briefje met een telefoonnummer. Sandra zal er binnen 10 minuten zijn. Dat is ze ook, maar dan moeten we toch weer wachten tot haar man komt met de huissleutel. Dan zien we Dirk ook aan komen lopen. Hij wil hier ook overnachten. We krijgen in dit onnoemelijk grote (heren)huis een soort appartement met 2 slaapkamers, keuken, badkamer en een hééél grote eetkamer, ingericht met alles erop en eraan. Ik ben blij dat ik dit huis niet hoef schoon te houden. Wat hier allemaal binnen staat!! Na afgerekend te hebben krijgen wij de sleutel van het appartement-gedeelte (de rest van het huis gaat weer op slot) en gaat Sandra weer weg. Na het douchen en kleding wassen wordt het dagboek weer bijgewerkt en kan Dirk de badkamer gebruiken. We horen hem al een hele tijd aan zijn kamerdeur rommelen. Staat hij voor zijn kamer in zijn onderbroek op blote voeten en kan hij zijn kamer niet meer in. Hij heeft zijn kamer van binnen gesloten en dichtgetrokken met de bedoeling deze na het douchen met de sleutel open te maken en dat lukt dus niet!! Piet probeert Sandra te bellen maar dat lukt pas na ca. 15 pogingen. In de tussentijd laten we Dirk maar bij ons op de kamer op bed wachten. Ondanks de royale kamer hebben we geen stoelen. Na een kwartiertje verschijnt Sandra met een bakje sleutels waarin er weer eentje bijzit die op de deur van Dirk zijn kamer past. Wij krijgen ook een andere sleutel, voor het geval dat!! Probleem opgelost en Dirk kan weer wat kleren aan. Tijdens de wandeling hebben we het vandaag mooi droog gehouden, nu regent het flink. Als het wat droger wordt gaan we het dorpje verkennen maar daar zijn we zo klaar mee. Wat een troosteloze bedoening. We gaan naar het restaurant waar we bij aankomst wat gegeten hebben en blijven daar zitten internetten en de route voorbereiden voor morgen en overmorgen. Dirk komt er ook nog wat eten en dan gaan we om 21.00 uur gezamenlijk terug naar ons "Grote Huis".

Vrijdag 6 mei 2016 Alcuéscar - Aldea del Cano 15 km. (272 km.). Dag 13.
We staan pas om 07.00 uur op en gaan ontbijten in het restaurant waar we gisteren 5 uren binnen hebben gezeten. Om 08.30 uur stappen we op. Het ziet er heel dreigend uit, temperatuur een graad of 16 behalve als de zon af en toe achter een wolk vandaan komt. Dan voel je wel meteen de warmte. Het landschap is vandaag iets anders dan gisteren, het is een groen weids landschap met eiken en af en toe olijvenbomen en weer heel veel bloemen, zelfs nieuwe soorten die ik nog niet gezien had. Na goed anderhalf uur komen we aan bij het dorpje Casa de Don Antonio, een typisch dorpje van de Extremadura. Smalle straatjes en onregelmatige pleintjes met lage huisjes in traditionele bouwstijl. Bij de Romeinse brug van Ayuela nemen we een korte pauze. We wandelen verder, een stuk parallel aan de N-630. Dan zien we de eerste mijlpaal van de Romeinen, Milliario geheten. Na een half uurtje weer over een Romeinse brug van Santiago en buigen we af naar Aldea del Cano, de etappeplaats voor vandaag. We lopen meteen door naar de Casa Rural Via de la Plata. Ze hebben nog maar één kamer. Dirk is inmiddels ook gearriveerd en zegt dan maar door te lopen. De hospitalera heeft als oplossing een bed op onze kamer erbij te zetten. Piet en ik vinden dat prima en Dirk is blij dat hij niet verder hoeft te lopen. Gisteren kon Dirk in zijn onderbroek bij ons op de kamer wachten op een nieuwe sleutel, vandaag mag hij al bij ons op de kamer slapen!! Het moet niet gekker worden met die pelgrims! Vandaag is het, al weer, tijdens de wandeling droog gebleven. Mazzel!

Zaterdag 7 mei 2016 Aldea del Cano - Cáceres 23 km. (295 km.) Dag 14.
Om 06.00 uur krijgen we de eerste felicitatie al binnen voor Piet zijn verjaardag. Dat is gezellig wakker worden. Na het ontbijt in de Casa zijn we om 07.10 uur al op pad. De route van vandaag is 23 km. en we willen vanmiddag de tijd krijgen om de oude stad Cáceres e bezichtigen. Het is droog en de zon komt zelfs al wat tussen de wolken door. Temperatuur 15 à 16oC dus prima wandelweer. Het wandelen gaat over goede paden tussen graanvelden en weilanden door en dwars over een verlaten vliegveld waar ik midden in een koeienvlaai trap. Bah bah! Lekker tussen die groeven van de wandelschoenen. Tegen half 10 komen we, vòòr Valdesalor, weer over een oude Romeinse brug, de Puente Viejo de la Mocha. We zien Dirk ook aan komen wandelen. In Valdesalor gaan we, na 11 km., een bar opzoeken waar we kunnen koffie drinken mét gebak. De bar wordt gevonden, zelfs met slingers voor Piet zijn verjaardag, maar gebak hebben ze niet. Dan dienen de twee cupcakes (meegenomen van het ontbijt) maar als gebak! Piet trakteert: 4 koffie en 2 thee € 6,00 afrekenen. En nog lekkere koffie ook. Dat zijn nog eens prijzen hier. Na een lange pauze van een uur toch maar weer aan de gang. We gaan weer een glooiend landschap in maar goed te bewandelen. We hebben de vaart er weer in. Tegen 12.00 uur zien we Cáceres liggen maar uit ervaring weten we inmiddels dat we dan nog wel een uurtje te wandelen hebben. Cáceres, de eerste nederzetting was Romeins en dateert uit 25 voor Christus. De oudste muurschilderingen die zijn gevonden zijn meer dan 30.000 jaar oud en bevinden zich in de grotten van Maltravieso. Net voor het stadje lopen we een kudde schapen en geiten tegemoet. Dat is wel te ruiken ook. Wat laten die beestjes een hoop achter. Om 13.00 uur lopen we door de oude poort de stad in. Het is er érg, érg druk, toeristen én hippies. Op de Plaza Mayor, waar we ons hotel Iberia hebben geboekt, staat een groot podium opgesteld. Links en rechts spelen straatmuzikanten. We gaan eerst inchecken, middagritueel afwerken en ons dan onder de hippies begeven. Het is te koud om op een terras wat te eten, dus gaan we ergens binnen zitten. In elke bar in Spanje staat een grote tv aan, dus ook hier. We kunnen een tijdje de Giro volgen met Nederlandse beelden Arnhem - Nijmegen. Wel leuk. Na een tijdje gaan we de oude ommuurde stad in. In de kathedraal Santa Maria gaan we in de toren naar boven van waaruit een prachtig uitzicht over de omgeving. Het wordt alsmaar drukker in het stadje. We gaan in het hotel het dagboek bijwerken en reageren op de vele felicitaties aan Piet. BEDANKT ALLEMAAL HIERVOOR. Als het tijd wordt om weer wat te eten, gaan we in een smal straatje naar een Pinchosbar. Een onophoudelijke stroom van voornamelijk jongeren met grote flessen bier en frisdranken (afmeting flessen varieert van 1,5 liter tot 5 liter) komen door het straatje op weg naar de Plaza Mayor. Allemaal festivalgangers voor de 25e editie van het festival "El Womad". Om een uur of negen gaan we nog even naar de Plaza Mayor. Inmiddels is het gaan miezeren. De hele Plaza staat, zit en hangt vol. De muziek is niet aan te horen, niet alleen keihard maar het is ook alleen maar stampmuziek. Je moet er maar liefhebber van zijn. We treffen Dirk heel toevallig ook weer tussen al die duizenden. Hij heeft met grote moeite een kamer kunnen vinden die hij deelt met een andere pelgrim in een Albergue Turistique. Alles zit volgeboekt. Veel hippies gaan natuurlijk ook in de albergues overnachten. We gaan gedrieën nog wat drinken in de Pinchosbar en terug naar ons hotel. Het voordeel van een hotel op de Plaza Mayor is dat je overal dicht bij zit; het nadeel nu is dat je midden in de herrie zit, je bonkt bijna je bed uit zo hard gaat die muziek. Om goed 04.00 uur houdt de muziek op, de jongeren horen we nog langer en even later begint de gemeentereiniging met wagens de Plaza schoon te maken. We hebben bijna geen oog dicht gedaan als we om 07.30 uur opstaan. Wat een nacht!

Zondag 8 mei 2016 Cáceres - Casar de Cáceres 11 km. (306 km.) Dag 15.
Na het ontbijt in het hotel zijn we pas om 09.10 uur weg. Het heeft veel geregend, ook vanmorgen nog maar op dit moment is het droog. Vandaag een korte afstand zodat we de komende dagen steeds een goede 20 km. kunnen afleggen. We hebben 2 etappes van ruim 30 km. elk in 3 dagen gesplitst, als we daar kunnen overnachten tenminste. Dat is nog maar de vraag. De eerste 4 à 5 km. lopen we over de weg, dan moeten we een pad op die weer parallel loopt aan de weg. Het pad is goed te lopen, het landschap bestaat uit open velden, geen bomen en natuurlijk weer glooiend. Links en rechts van ons weer heel dreigende luchten maar wonder boven wonder houden we het droog. Om 11.15 uur zijn we (zonder pauze) al in Casar de Cáceres. We lopen door naar het centrum en zien dan een handwijzer voor een hotel. Daar gaan we naar toe. Helaas verder weg en buiten het dorp dan we verwacht hadden. Maar teruglopen is ook weer zoiets. Het is een mooi hotel, in een 200 jaar oud typisch huis uit de Extremadura. We gaan eerst onze nachtrust inhalen en na een douche en dagboek bijwerken lopen we naar het dorp terug. Het heeft vanmiddag veel geregend en de lucht voor ons ziet bijna zwart. Die is gelukkig voorbij. In een volle bar met goed internet het reisverslag bijgewerkt. De bar zit vol locals naar de rechtstreekse voetbalwedstrijd Real Madrid-Valencia te kijken. Dat zie je bij ons ook niet meer dat sociale in de bar. Toch jammer eigenlijk!